Jean Grosperrin pracował w branży winiarskiej przez wiele lat - najpierw jako destylator na początku lat 80-tych w północnej Francji (Lotaryngia), następnie jako destylator w Cognac, a w końcu jako broker od 1991 roku. W 1994 r. przeniósł się na stanowisko hurtownika, a w 1999 r. zaczął butelkować własne beczki. Oznaczało to, że nie tylko nawiązał cenne relacje z winiarzami w Cognac, ale także stał się dobrze znany wielu kupcom, którzy sprzedawali gotowe produkty.

To właśnie podczas tych transakcji dowiedział się, jak wiele rzadkich i cennych koniaków było przechowywanych w wielu piwnicach w Charente. Kilka beczek starych koniaków jest zwykle przekazywanych z pokolenia na pokolenie, co oznacza, że naprawdę można było odkryć skarby, które sięgały czasów, zanim nowoczesna technologia zmieniła produkcję wina na taką, jaką znamy dzisiaj.

Korzystając ze swoich licznych kontaktów w branży, Jean miał uprzywilejowaną drogę do zakupu niektórych z najstarszych i najbardziej poszukiwanych eaux-de-vies, które były produkowane przez dziesięciolecia. Jean musiał zaprzestać pracy w 2003 roku z powodów zdrowotnych.

Dziś dom jest nadal w dużej mierze sprawą rodzinną, prowadzoną przez Guilhema Grosperrina od 2004 roku. Produkowane przez Grosperrin koniaki są ściśle kontrolowane, a wszystkie daty i roczniki są w pełni identyfikowalne za pomocą wielu metod. Obejmują one przechowywanie wszystkich koniaków pod kontrolą państwa w magazynach ORECO, butelkowanie odbywające się wyłącznie w obecności komornika, zarówno etykieta, jak i korek noszą sprawdzone i identyfikowalne daty oraz certyfikat komornika, który pieczętuje korek na butelce.

Koniaki produkowane przez Grosperrin różnią się ceną w zależności od wieku. Przykładowo, butelkę Grosperrin 1973 Petite Champagne można nabyć za około 350 euro. Jednak Grosperrin 1991 Bois Ordinaires można kupić za mniej niż 120 euro.

www.cognac-grosperrin.com/decouvrir/visites-reservations/